Embedded Files
Дата публикации: 16.01.2018 13:12:10
1944-cü ildə Marselnim, Alibe və Lion şəhərlərinin dağlarında kənd və sahibkar xutorlarında idik. Dağlarda gəzərkən yad adamlara rast gəldik. Partizanlar hərəsi öz yerlərini tutdu. Qərargahın komandirindən tapşırıq gözləyirdik. Komandir Duşatle işarə etdi ki, gizləndiyiniz yerlərdən çıxın. Komandir bizə dedi ki, bunlar İtaliyanın partizanlarıdır. Biz görüşdük. Partizanlardan bəziləri onlarla danışıb bizə tərcümə edirdi. Birdən məni komandan çağırdığını bildirdilər. Mən çağırılan yerə getdim və komandan məni görüncə üstümə gələrək “Xarqo, səni təbrik edirəm, sizə bir şad xəbərim var” - dedi. Ardınca dedi ki, səni bir həmyerlinlə tanış edəcəm.
Sevinərək dedim: - Görəsən kimdir?
- Buyur, tanış olun.
Cavan bir oğlan gözləri həyəcanla dolu üstümə gələrək ana dilimizdə “eloğlu, salam” dedi.
Biz qucaqlaşdıq. Hətta gözlərimiz də yaşardı.
- Tanış olaq, azərbaycanlı Əhmədiyyə Cəbrayılov
- Mən də Bakıdan Mehdi Hüseynov. Ancaq doğulduğunuz bölgəni demədiniz.
- Nuxa rayonu, Oxud kəndi.
- “Xarqo”, “Armed Mişel” adlarıyla şöhrət tapmış azərbaycanlı eloğlu, sizin inanılmaz dərəcədə qəhrəmanlığınızdan, qorxmazlığınızdan komandan çox danışıb.
Duşatle dedi:
- Xarqo, sən bilirsən Mixaylo kimdir? - Sonra əlavə etdi:
- İtaliyada almanların gözünün odunu alan, onların canlarına üşütmə salan, İtaliyanı lərzəyə gətirən, gözlə görünməz, almanların diliylə desək, şeytan. Ümumiyyətlə, aylarla, illərlə qəhrəmanlıqlarından danışsaq qurtarmaz. Bax bu həmin Mixaylo, sənin yerlin Mehdidir.
Mən Mehdi ilə dörd saat şirin söhbət edə bildim. Bir-birimizə axırıncı sözümüz “özündən muğayat ol” oldu. Onlar bizdən ayrılıb uzaqlaşdılar. Mehdi gedə-gedə: “Bakıda görüşərik” dedi.
Yazını Əhmədiyyə Cəbrayılovun oğlu Cavanşır Cəbrayılov təqdim etdi
Page updated
Google Sites
Report abuse